Η σπασμένη πόρτα

Κάθε πόρτα σηματοδοτεί ένα πέρασμα, μια μετάβαση από έναν χώρο σε κάποιον άλλο, από τον δημόσιο στον ιδιωτικό. Πίσω από κάθε πόρτα υπάρχουν άνθρωποι, οικογένειες, όνειρα, αναμνήσεις. Πράγματα που πρέπει να παραμείνουν φυλαγμένα και ασφαλή, προστατευμένα από τα μάτια κάποιων ανθρώπων.

Μια σπασμένη πόρτα σηματοδοτεί έναν παραβιασμένο προσωπικό χώρο, μια ρωγμή στη ζεστασιά, τη σιγουριά και την αξιοπρέπεια. Για όσους έχουν βιώσει την τραυματική εμπειρία μιας διάρρηξης, η εικόνα μιας σπασμένης πόρτας προκαλεί φόβο και μια βαθιά αίσθηση ανασφάλειας.

Ακόμα και οι κλέφτες, όμως, τις περισσότερες φορές περιμένουν να φύγουν οι ιδιοκτήτες πριν εισβάλουν σε ένα σπίτι. Γιατί το να παραβιάζεις την οικία κάποιου ενώ είναι μέσα, είναι κάτι βαθιά σοκαριστικό.

Πολλές πόρτες σπάνε το τελευταίο διάστημα. Όχι από κοινούς κλέφτες για να αποσπάσουν χρήματα ή κοσμήματα, αλλά από αστυνομικούς και δικαστικούς επιμελητές για να πεταχτούν έξω άνθρωποι, για να αρπάξουν τα σπίτια τους τα funds. Αυτά τα «αρπακτικά» που θησαυρίζουν με την υποστήριξη των κυβερνήσεων.

Οι πόρτες σπάνε με τους ανθρώπους μέσα να παρακολουθούν έντρομοι και ανήμποροι, αποτέλεσμα μιας πολιτικής που επιλέγει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου αντί να προστατεύει τους ανθρώπους.

Ποιοι είναι τελικά οι μεγαλύτεροι κλέφτες;

Αυτοί που παραβιάζουν μια πόρτα για να πάρουν υλικά αγαθά; Ή εκείνοι που φτιάχνουν νόμους για να διαλύουν σπίτια και ζωές; Που δεν προστατεύουν τους αδύναμους;

Η πόρτα στην οδό Αλαμάνας στην Πετρούπολη είναι η πόρτα μας. Οι πόρτες όλων των ανθρώπων που απειλούνται με έξωση είναι οι πόρτες μας. Οι πόρτες που έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε για να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του μπροστά σε αυτή την αδικία.
 

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την απόπειρα έξωσης ηλικιωμένου ζευγαριού στην Πετρούπολη, που αποτράπηκε με παρέμβαση της Δημοτικής Αρχής, σωματείων και κατοίκων της πόλης.

Πηγή: Efsyn.gr