Η Αναστασία Έδεν είναι μια σημαντική ερμηνεύτρια, με φωνή που καθηλώνει. Χαμογελαστή, ευδιάθετη, με χιούμορ και έντονο ταμπεραμέντο. Λίγο πριν την εμφάνισή της στη «Σφίγγα Music Theater», το Σάββατο 30 Οκτωβρίου, για την παρουσίαση της νέας της μουσικής παράστασης με τίτλο «Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς», που ετοίμασε μαζί με τον συνθέτη Άρη Βλάχο, συζητήσαμε για τη νέα της δουλειά, την επικαιρότητα, τις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου, την κοινωνική αποστολή της τέχνης, καθώς και για το αποτύπωμα της πανδημίας στην καθημερινότητά μας.

Ας υποθέσουμε ότι γίνεστε πρωθυπουργός για μία μέρα. Τι θα κάνατε;
Θα ήθελα να ιδρύσω μια κυβέρνηση καλλιτεχνών και μόνο, γιατί ο καλλιτέχνης έχει την ευαισθησία να ενδιαφερθεί γι’ αυτόν που υποφέρει περισσότερο στην κοινωνία μας.
Αν ξεκινούσατε τώρα την καριέρα σας, θα επιλέγατε να πάτε σε ένα μουσικό ριάλιτι για να σας γνωρίσει ο κόσμος;
Θεωρώ ότι είναι μία υπέρ-έκθεση χωρίς νόημα η οποία από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά. Προτιμώ μία πιο αργή αλλά σταθερή και συνεχόμενη πορεία στον χώρο, θέλω να κερδίζω το κάθε βήμα που κάνω και να καταγράφεται στην συλλογική συνείδηση του κόσμου και των συνεργατών μου. Με τον συνεργάτη μου Άρη Βλάχο κινούμαστε σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είχαμε μια πολύ ωραία συνεργασία αυτό τον καιρό με τον στιχουργό Νίκο Μωραϊτη ηχογραφώντας το νέο μας single με τίτλο «Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς». Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό το νέο βήμα που κάνουμε παρέα με μια πληθώρα συνεργατών, από μουσικούς και σκηνοθέτες μέχρι χορευτές και ηθοποιούς.
Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με εξαιρετικές φωνές και σπουδαίες ικανότητες. Τι είναι αυτό που κάνει ορισμένους να ξεχωρίζουν περισσότερο από άλλους;
Η ψυχή και η καλλιτεχνική προσωπικότητα που εκπέμπει κάποιος από την σκηνή, εκεί εντοπίζεται η διαφορά στον καθένα μας. Μπορεί να έχεις εξαιρετική φωνή αλλά να είσαι διεκπεραιωτικός στη σκηνή, εγώ πιστεύω πως οφείλεις προς το κοινό να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να αντλείς από το ψυχικό σου απόθεμα για να κάνεις την διαφορά.
Ποια είναι η αποστολή της τέχνης μέσα σε μια κοινωνία και κατά πόσο αυτή η αποστολή παρατηρείται στην κοινωνία μας σήμερα;
Ο Bach είχε πει ότι η αποστολή του καλλιτέχνη είναι η ψυχαγωγία του κόσμου, είναι μεγάλη υπόθεση η αγωγή της ψυχής και μεγάλη η ευθύνη των καλλιτεχνών αλλά και της κοινωνίας απέναντί της διότι η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα.
Ο σύγχρονος κόσμος αντιμετωπίζει πολλά και διαφορετικά προβλήματα. Από την οικονομική και προσφυγική κρίση, μέχρι την κλιματική αλλαγή, την πανδημία και την άνοδο του φασισμού. Εσάς τι σας ανησυχεί περισσότερο;
Ο κόσμος πάντα αντιμετώπιζε θέματα, αυτό που με ανησυχεί είναι να μην χάσουμε την ανθρωπιά μας και την σπίθα που μας διαφοροποίησε από τα υπόλοιπα ζώντα πλάσματα αυτού του κόσμου. Δεν είμαι ενάντια στην εξέλιξη αλλά χάνουμε το μέτρο, η ρομποτοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου πολύ φοβάμαι ότι μας οδηγεί σε μια εποχή απομόνωσης και αναισθησίας.
Οι καλλιτέχνες δοκιμάστηκαν αρκετά την προηγούμενη περίοδο και εξακολουθούν να δοκιμάζονται ακόμα. Είστε ικανοποιημένη από τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης; Τι θα έπρεπε να είχε γίνει;
Δεν νομίζω πως είναι κανείς καλλιτέχνης ικανοποιημένος από την συνθήκη που βιώσαμε τον προηγούμενο καιρό. Επρόκειτο για μία άκρως εκνευριστική και άχαρη περίοδο που ευελπιστούμε πως πέρασε δια παντός. Δεν γνωρίζω τι θα έπρεπε να γίνει αλλά είμαι σίγουρη πως τώρα αυτό που πρέπει να γίνει είναι να πάρουμε πίσω τη ζωή μας.
«Η εποχή μας είναι ξανά μια εποχή φόβων» υποστήριζε ο Zygmunt Bauman, μια φράση που αποτυπώνει τόσο γλαφυρά το αποτύπωμα της πανδημίας στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Πόσο εύκολο θεωρείτε πως είναι να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να εμπιστευτούμε τον άλλον, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε;
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη την επαφή και την επικοινωνία με τους άλλους, πιστεύω πως αυτή μας η ανάγκη υπερέχει του φόβου. Εγώ βλέπω ήδη τον κόσμο να θέλει να ανοιχτεί, να μιλήσει και να αγκαλιάσει ξανά. Πιστεύω πως η περίοδος που ζήσαμε φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα, μας φέρνει πιο κοντά γιατί καταλάβαμε πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλο.
Έχετε στο ενεργητικό σας σημαντικές συνεργασίες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται ονόματα όπως ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, η Κάρμεν Ρουγγέρη, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Φωκάς Ευαγγελινός, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Ορφέας Περίδης, η Μελίνα Κανά, ο Νίκο Ξυδάκης, ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Μάνος Ελευθερίου κ.α. Υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα θέλατε να είχατε συνεργαστεί και δεν προλάβατε;
Μιας και το αναφέρετε θα ήθελα να σταθώ λίγο στην συνεργασία μου με τον σπουδαίο Μάνο Ελευθερίου, ο οποίος με τίμησε με την αγάπη του και την εμπιστοσύνη του. Δημιουργήσαμε δύο δίσκους μαζί του σε μουσική του Άρη Βλάχου που θα μας ακολουθούν σε όλη μας την καλλιτεχνική πορεία και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό. Ο συνθέτης που θα ήθελα να είχα συνεργαστεί αλλά τουλάχιστον πρόλαβα να γνωρίσω είναι ο Μίκης Θεοδωράκης.
Πώς αντιμετωπίζετε την αρνητική κριτική; Είναι κάτι που σας τρομοκρατεί ή τη βλέπετε σαν εργαλείο εξέλιξης;
Κάθε κριτική ευπρόσδεκτη, είμαι πολλά χρόνια στον χώρο με χιλιάδες εργατοώρες στην πλάτη μου και ξέρω καλά τι αντιπροσωπεύω καλλιτεχνικά. Από εκεί και πέρα αντιλαμβάνομαι εύκολα ποια κριτική είναι κακεντρεχής για να την προσπεράσω και ποια αληθινή και ωφέλιμη.
Στις 30 Οκτωβρίου θα παρουσιάσετε στη «Σφίγγα Music Theater» τη νέα σας μουσική παράσταση με τίτλο «Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς», που ετοιμάσατε μαζί με τον συνθέτη Άρη Βλάχο. Πείτε μας περισσότερα για εκείνη τη βραδιά. Τι να περιμένουμε;
Θα είναι μία μοναδική, μαγική βραδιά! Μετά από τόσο καιρό επιτέλους πάλι στην σκηνή με τον κόσμο, θα τραγουδήσουμε, θα αισθανθούμε και θα μοιραστούμε ξανά παρέα. Με ένα εντελώς καινούργιο πρόγραμμα και μια υπέροχη ορχήστρα να μας πλαισιώνει θα ταξιδέψουμε όλοι μαζί… γιατί δε φτάνει ν’ αγαπάς, πρέπει να ξέρεις και να πας, μαζί στις λάσπες και στα σύννεφα, μαζί…
Πηγή: Efsyn.gr