Ένα βιβλίο που τα έχει όλα στις σωστές ποσότητες. Συναίσθημα, πολιτική, ψυχολογικές διακυμάνσεις, υπερβάσεις, ανατροπές, δύσκολες αποφάσεις, υπαρξιακές ταλαντώσεις, τολμηρές σκηνές. Κι όλα αυτά μέσα από μία καθηλωτική ιστορία, όπου η κάθε λέξη έχει τοποθετηθεί με ακρίβεια γεωδαίτη.
Ο συγγραφέας οικοδομεί μία σχέση πατέρα και γιου και την ενσωματώνει μέσα σε μία περίπλοκη κοινωνικοπολιτική συγκυρία, που δεν επιτρέπει στον πατέρα να αποκαλύψει την αλήθεια στον γιο του, να ανοιχτεί, να τον εμπιστευτεί, να αναζητήσει ένα στήριγμα πάνω του. Ο πατέρας υπήρξε παρακρατικός και ταυτόχρονα ομοφυλόφιλος. Και το εξομολογείται στον γιο του λίγο πριν πεθάνει. Κι αυτός με τη σειρά του το εξιστορεί στον καλύτερό του φίλο.
Ο συγγραφέας προχωρεί σε αυτόν τον εγκιβωτισμό, προκειμένου να διερευνήσει το πώς μία γονεϊκή σχέση αναπόφευκτα επηρεάζει μία φιλική, δημιουργώντας ένα πολυπρισματικό παλίμψηστο που του επιτρέπει να διεισδύσει βαθύτερα στους χαρακτήρες του.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για ένα μυθιστόρημα μονόπλευρο, όπου κάποιος εξιστορεί και κάποιος άλλος ακούει. Οι αφηγητές εναλλάσσονται, ο καθένας αναμετριέται με το δικό του παρελθόν, με τα λάθη, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του, προσπαθώντας να επουλώσει τις πληγές του και να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς με τα πρόσωπα που τον έχουν σημαδέψει.
Με όχημα το παρελθόν, ο συγγραφέας καταφέρνει να μιλήσει και για το παρόν, για την κρίση, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες, την ασφυξία που δημιουργεί σήμερα η πραγματικότητα. «Η κανονική ζωή κάποτε στενεύει, χαμηλώνει, γίνεται άχρωμη, ρηχή, ανούσια, αλλά όχι αδιέξοδη, σου επιτρέπει να μετακινηθείς, έστω νοερά. Η κρίση έκοψε κάθε γέφυρα προς μία εναλλακτική πραγματικότητα. Και γέφυρα που να στηρίζεται στη μία όχθη δεν έχει φτιαχτεί ακόμη».
Και όλα αυτά μέσα σε μόλις 240 σελίδες. Διαβάστε το!