Ευγενία Μπογιάνου: «Φανή»

Βασικό πλεονέκτημα του βιβλίου είναι οι διαφορετικές φωνές, που καταφέρνουν όχι μόνο να προσδώσουν έντονο αφηγηματικό ενδιαφέρον, αλλά και να αναδείξουν πρωτότυπους συμβολισμούς.

Η προηγούμενη δεκαετία ήταν πλούσια σε γεγονότα, συγκρούσεις, απρόοπτα, ξαφνικές μεταβολές, ψυχολογικές διακυμάνσεις και εξάρσεις που διαμόρφωσαν μία νέα γενιά ανθρώπων με διαφορετικά βιώματα και προσλαμβάνουσες από τις προηγούμενες γενιές. Παιδιά που μεγάλωσαν μέσα σε οικογένειες που βίωναν απανωτές πτώσεις και διαψεύσεις, έμαθαν να μην έχουν τίποτα σαν δεδομένο, να εκτιμούν τις χαρές και να ωριμάζουν από τις λύπες. Αντιλήφθηκαν, ακόμα, πως οι πολιτικές αποφάσεις μπορούν να αποκτήσουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή τους, ανατρέποντας τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους. Κυρίως, όμως, απέκτησαν συνείδηση της δύναμής τους – μιας δύναμης ικανής να κερδίζει μάχες και να επηρεάζει τις εξελίξεις.

Η Ευγενία Μπογιάνου στο τελευταίο της βιβλίο, με τίτλο Φανή (Εκδόσεις Μεταίχμιο), κατασκευάζει ένα εικοσάχρονο κορίτσι που θέλει να μιλήσει για όλα όσα νιώθει ή πιστεύει πως χαρακτηρίζουν τη γενιά της. Έχει ένταση, θυμό και αγανάκτηση με όσα συμβαίνουν γύρω της, αλλά ταυτόχρονα αναζητάει το καθαρό μυαλό και την κριτική σκέψη για να μπορέσει να διακρίνει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Είναι διατεθειμένη να διαλέξει στρατόπεδο, να παλέψει για τις αξίες και τις ιδέες της, είναι όμως και μπερδεμένη. Ο κόσμος γύρω της αλλάζει πολύ γρήγορα, σταθερές ανατρέπονται, άνθρωποι που υπολόγιζε για φίλους την αφήνουν μόνη της.

Άλλοτε ελπίζει πως κάτι νέο θα γεννηθεί, άλλοτε πάλι απογοητεύεται και κλείνεται στον εαυτό της. Ωστόσο, μοιάζει απαλλαγμένη από τα κόμπλεξ και τις προκαταλήψεις με τα οποία προσπαθούν να τη φορτώσουν οι προηγούμενες γενιές. Στην προσπάθειά της να ζήσει, να γεμίσει παραστάσεις, να ερωτευτεί, να πειραματιστεί, να ξεπεράσει τα εμπόδια και να δοκιμάσει να υπάρξει μέσα στο πλαίσιο που η ίδια θα δημιουργήσει για τον εαυτό της, αναψηλαφεί τις πληγές της, ανατέμνοντάς τες με προσοχή.

Η Ευγενία Μπογιάνου σμιλεύει με προσοχή τον χαρακτήρα αυτού του κοριτσιού, φτιάχνοντας ένα μυθιστόρημα που συνομιλεί έντονα με την εποχή του, με την εποχή της Φανής. «Μερικές φορές κάνουμε σαν ερωτευμένοι με αυτή τη λέξη: εποχή. Μια λέξη-κλειδί. Που εξηγεί τα πάντα. Ή που θα μπορούσε να εξηγεί τα πάντα, αλλά που, κατά τη δική μου γνώμη, δεν μπορεί». Βασικό πλεονέκτημα του βιβλίου είναι οι διαφορετικές φωνές, που καταφέρνουν όχι μόνο να προσδώσουν έντονο αφηγηματικό ενδιαφέρον, αλλά και να αναδείξουν πρωτότυπους συμβολισμούς.

Η Φανή είναι ένα ενθουσιώδες και παρορμητικό κορίτσι, που ενηλικιώνεται γρήγορα. Μπορεί να αναπολεί και να αποζητά την ανεμελιά της εφηβείας, αλλά αντιλαμβάνεται πως αδυνατεί πλέον να διατηρήσει ατόφια την παιδικότητά της. Βάζει στόχους και πασχίζει να τους πετύχει, μολονότι καταλαβαίνει πως δεν κινεί αυτή όλα τα νήματα. Απογοητεύεται, κάνει πως λυγίζει, μα ακριβώς εκείνη τη στιγμή είναι που τα δίνει όλα για να αποδείξει πως μπορεί να τα καταφέρει. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να έχει δίκιο. Η Ευγενία, πάντως, το πιστεύει και συμπαρασύρει κι εμάς στον ρομαντικό, γενναιόδωρο και αναζωογονητικό κόσμο αυτού του κοριτσιού.

Πηγή: Diastixo.gr