Η Έρη Ρίτσου για το «ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ στο αμόνι»

Ο εικοσιοχτάχρονος Παναγιώτης Κολέλης, εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του. “Επτά χρόνια στο αμόνι” ο τίτλος και η αναφορά είναι για τα χρόνια της κρίσης που βιώσαμε και βιώνουμε.

Γράφοντας για την κρίση, γράφει για τα πάντα. Την ανεργία, τις αυτοκτονίες, την παθητικότητα, τους “αγανακτισμένους”, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τις λαμογιές των επιχειρηματιών, τη στυγνή εκμετάλλευση της ανάγκης των ανθρώπων για επιβίωση, τον απίστευτο και εν πολλοίς παράνομο πλουτισμό των “φορέων της ανάπτυξης”, τις κυβερνήσεις των Μνημονίων. Υπάρχουν όλα, μέσα στο μικρό αυτό βιβλιαράκι των 136 σελίδων, το γραμμένο με έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο.

Κάθε ολιγοσέλιδο κεφάλαιο αποτελεί ένα αυτόνομο διήγημα, που όμως όλα μαζί δένουν σε μια νουβέλα για τη ζωή ενός ζευγαριού, του επιχειρηματία Δημήτρη και της γυναίκας του Μάνθας, του γιου τους Λευτέρη και της κοπέλας του Χαράς καθώς και του ζωγράφου Αντρέα. Μαζί με τις ζωές των πρωταγωνιστών, δένουν οι ζωές πολλών δευτεραγωνιστών και περνούν από μπροστά μας χαρακτηριστικά κομμάτια της ζωής τους, φτιάχνοντας όλα μαζί το πανόραμα της Ελλάδας της κρίσης.

Γραμμένο κυρίως με τη μορφή διαλόγων, αντί για τη συνηθέστερη τριτοπρόσωπη γραφή, κάποιες στιγμές μπορεί να θυμίζει χρονογράφημα, και σίγουρα προσφέρεται, λόγω και της επικαιρότητας, στη θεατροποίησή του.

Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε, εκτός κι αν είστε υπέρμαχοι της “επιχειρηματικότητας” “ανάπτυξης”, οπότε πιθανώς να εκνευριστείτε!

Αντιγράφω από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου:

“Πριν κλείσει η πόρτα συζητήσαμε με τη συνείδησή μου. “Ζησε κι αυτό”, μου είπε. “Τί έκανα λάθος;” τη ρώτησα. “Κανένα λάθος” μου απάντησε. “Η ζωή δεν έχει λάθη. Μόνο βιώματα. Βιώματα που ο νους χωρίζει σε λανθασμένα και σωστά. Βιώματα και πάθη ανεξέλεγκτα. Και αγάπη. Πολλή αγάπη. Τόση αγάπη, που μουσκεύει το δέρμα της καρδιάς”.

Ο ήλιος ανέτειλε και σήμερα. Τρέχω να τον προλάβω πριν δύσει. Οι καμπάνες ήχησαν. Τα τύμπανα χτύπησαν. Απόψε γράφεται η ιστορία. Απόψε οι ζωγραφιές παίρνουν πνοή. Απόψε ο θάνατος γίνεται ζωή.”

Πηγή: Facebook